Helix - prawie Asterix

Kolega Mamut z bloga "Klamoty Mamuta" przysłał nam niezwykłe znalezisko, wykopane na strychu. Znalezisko nazywa się "Helix". Jest to gra komputerowa na Atari XE/XL, stworzona przez Pawła Mikołajczaka i wydana przez warszawską firmę Mirage Software w 1992 r. Zabawny przedmiot na drugim zdjęciu to zapomniana już dziś dyskietka 5¼ cala (13,3 cm).


W sieci znaleźliśmy też wersję na kasecie magnetofonowej. Tak, szanowna młodzieży - kasety były bardzo popularnym nośnikiem danych w epoce 8-bitowych komputerów, zwłaszcza w Europie Wschodniej. Dzięki nim software można było nagrać sobie np. z... radia. Takie audycje z oprogramowaniem nadawała Rozgłośnia Harcerska (próbka). Od dzisiejszych torrentów różniło się to w zasadzie tym, że było w 100% legalne.

Prawo autorskie wprowadzono w Polsce dopiero w 1994 r. Wcześniej, w latach raczkującego kapitalizmu, pojęcie piractwa było mgliste. Prywatni dystrybutorzy zadowalali się niby-licencjami od niemieckich "pośredników", wypożyczalnie wideo zawalone były niby-legalnymi filmami, a uliczne stoliki niby-legalnymi kasetami z muzyką. Z naszego podwórka możemy dorzucić przykład lewych "dodruków" programów teatralnych Janusza Christy: "O dwóch takich co ukradli księżyc" i "O Kasi co gąski zgubiła". Nie powinno nas więc dziwić, że na okładce "Helixa" ktoś narysował skrzyżowanie Asteriksa z Mirmiłem i prawdopodobnie uważał, że to fajny chwyt marketingowy.

Ale to co można znaleźć na drugiej stronie okładki, to już prawdziwy hardcore, nawet jak na ówczesne standardy. Tekst wstępu został niemal słowo w słowo przepisany z pierwszego polskiego wydania "Asteriksa" (Egmont 1991). Dla "niepoznaki" zmieniono tylko kilka nazw, a i to nie za bardzo: Galia => Halia, Rzymianie => Krymianie, Asteriks => Helix, Obeliks => Opalix, Panoramiks => Paranokomix. Groźny napis "program prawnie chroniony!" wygląda na tym tle dość kuriozalnie.


Zajrzyjmy teraz do środka. "Helix" to typowa platformówka, a właściwie nietypowa, bo zupełnie pozbawiona fabuły i klimatu. Być może wynikało to z ograniczeń przestarzałej Atarynki, na którą gry produkowano wtedy już chyba tylko w Polsce. Na Zachodzie w tym czasie królowały konsole, dające znacznie większe możliwości. Można się o tym przekonać porównując gameplay "Helixa" ze starszym o rok prawdziwym "Asterixem" na platformę Sega Master System. Dla lepszego efektu proponujemy uruchomić oba filmiki jednocześnie.

Wydawca "Helixa", firma Mirage Software, przekształciła się potem w Mirage Media, której jedna część weszła w skład koncernu Cenega, a druga część działała dalej pod nazwą Mirage Interactive. To ostatnie wcielenie Mirage'u jest nam świetnie znane z dwóch platformówek o Kajku i Kokoszu: "Szkoła latania" i "Cudowny lek" (2005-2006). Obecnie firma jest w likwidacji, do czego podobno przyczyniła się kiepska jakość produkowanych przez nią gier.

Figurki ze Zwariowanej wyspy

Narobiło się trochę zaległości, bo Hegemon z Łamignatem zapadli już w sen zimowy, a ja nie mam komputera. Dopiero dzisiaj udało mi się dorwać do gościnnego laptoka i postaram się trochę nadgonić. Zacznijmy od fanowskiego projektu figurkowego. Tematyka kosmiczna chwilowo poszła w odstawkę i teraz Marcin Wojtaś z Krzyśkiem Masiewiczem przerzucili się na "Zwariowaną wyspę". Przed nami Kompas, Baryła, Tyka, Bosman oraz oczywiście Kajtek i Koko.


A teraz crème de la crème, czyli zupełnie niesamowity model Kakaryki z tej samej historii. Więcej zdjęć starego trampa znajdziecie na blogu Marcina.


Panowie MW i KM zastanawiają się który komiks Christy wziąć jeszcze na tapetę, zanim wrócą do "Kajtka i Koka w Kosmosie". O wynikach tych przemyśleń będziemy informować na bieżąco.

Rysownik na medal

Dziś mija pięć lat od śmierci Janusza Christy. Chcielibyśmy w szczególny sposób upamiętnić tę smutną "okrągłą" rocznicę i pośmiertnie przyznać Mistrzowi medal "Wieczoru Wybrzeża", na który czekał przez wiele lat i którego nigdy nie otrzymał. Mamy nadzieję, że w ten sposób - co prawda tylko symbolicznie i wirtualnie - naprawimy błąd popełniony niegdyś przez kierownictwo gazety, które nie potrafiło docenić swojego sztandarowego rysownika (pisaliśmy o tym tutaj).

Widoczny na zdjęciu medal udało nam się zdobyć zaledwie dwa miesiące temu. Zapewniamy, że zarówno medal, jak i zdjęcie są autentyczne. A poniżej już nieco mniej autentyczna przeróbka, czyli jak naszym zdaniem powinien wyglądać rewers.

A teraz laudacja.
Janusz Christa pracował na popularność "Wieczoru" jako etatowy rysownik gazety przez całe 17 lat (1958-1975). Gdy przeszedł do "Świata Młodych", gdańska popołudniówka dalej publikowała wznowienia jego najlepszych historii: "W krainie baśni" (1982), "Woje Mirmiła" (1984), "Szranki i konkury" (1985), "Na tropach pitekantropa" (1988). Nie nam oceniać faktyczny wpływ przygód Kajtka na sprzedaż gazety. Trudno jednak uwierzyć, że legendarne kolejki przed kioskami ustawiały się po partyjne ględzenie z pierwszych stron "Wieczoru", a nie po znakomite komiksowe opowieści ze strony ostatniej.


Jesteśmy nawet w stanie zrozumieć dlaczego redakcja nie chciała podzielić się sukcesem z rysownikiem historyjek obrazkowych. Natomiast zupełnie nie rozumiemy powodów, dla których twórcy "Encyklopedii Gdańska" jeszcze dziś pomijają nazwisko Christy wśród kilkunastu dziennikarzy, redaktorów, a nawet fotografów ważnych dla dawno nieistniejącego "Wieczoru Wybrzeża". Mamy nadzieję, że to zwykłe przeoczenie.

(FANART) Ale fanart!

Autorem rysunku jest Piotr Bednarczyk, znany m.in. z ilustracji do gry planszowej "Abetto". Fanart od roku wisiał sobie na facebooku i dopiero teraz znalazł go Łukasz Kuciński. Wieszamy go honorowo w naszej galerii zmyślonych okładek (obrazek, nie Łukasza).

Marciniak, Samojlik i inni

Najwyższy czas na porcyjkę christowo-kajkoszowych niusów.

1.
Już w najbliższy wtorek, 12 listopada dr Tomasz Marciniak rusza z cyklem komiksowych wykładów dla plastyków. Zajęcia będą się odbywały we wrocławskim Centrum Sztuk Użytkowych (ASP). Podczas pierwszej sesji uczestnicy zapoznają się m.in. z twórczością Janusza Christy. Dalsze szczegóły i dokładny rozkład jazdy znajdziecie na plakacie. Jak widać "twarzami" całej imprezy zostali Kajko i Kokosz - autorem grafiki jest Damian Langosz.

2.
Przy okazji informacji o nowym konkursie Egmontu, Grażyna Antoniewicz przytoczyła zabawną wypowiedź Janusza Christy o jego rozmowach z Kajkiem i Kokoszem ("Konkurs na komiks. Czy znajdzie się następca Christy?", Dziennik Bałtycki 28.10.2013). Być może ten sam cytat pojawił się już w którymś z wcześniejszych artykułów pani Grażyny, ale i tak warto go sobie przypomnieć.

3.
Fani komiksu imają się różnych metod, żeby zaszczepić potomstwu swoje zainteresowania. Na przykład pan widoczny na zdjęciu z prawej strony zlecił panu z lewej strony namalowanie Kajka, Kokosza i Łamignata w pokoju swojego dwuletniego syna (więcej zdjęć na Ziniolu). Praktyka wskazuje na niewielką skuteczność takiej indoktrynacji, ale może w tym przypadku się uda. Trzymamy kciuki.

4.
Portal BezPrzesady zaprasza do lektury artykułu "Janusz Christa – Kresowiak, który dawał radość dzieciom...". Tekst ukazał się w serii "Kresowianie są wśród nas".

5.
Ukazał się najnowszy, a zarazem najlepszy komiks Tomasza Samojlika pt. "Bartnik Ignat i skarb puszczy". Ten album ma więcej z ducha "Kajka i Kokosza" niż wszystkie fanowskie kontynuacje razem wzięte. Jest tu ten sam co u Christy życzliwy humor, jest precyzyjnie nakreślona fabuła i świetni bohaterowie. Gorąco polecamy, nieważne czy macie lat kilka czy kilkadziesiąt. A podczas lektury spróbujcie sobie wyobrazić, że Łucja to mały Kajko. Jeśli trudno Wam połączyć światy Christy i Samojlika, rzućcie okiem na ten autograf. I co, lepiej?

6.
Nie każdy ma tyle szczęścia do następców. Po świetnej pierwszej planszy "Asteriksa u Piktów" spodziewaliśmy się Bóg wie czego, tymczasem cały album rozczarowuje. Być może dałoby się go nawet polubić, gdyby... nie należał do serii o Asteriksie. Po pierwsze Asteriksa nie ma tu prawie wcale, po drugie autorzy zrobili z Panoramiksa dementywnego idiotę, po trzecie w scenariuszu panuje nieopisany chaos, a po czwarte nowe postacie wyglądają jak z innego komiksu. Szkoda.

7.
Czyżby nowy fanowski komiks o Kajku i Kokoszu?

Nic z tego. To tylko fragment humoreski Rafała Kado, znalezionej na Komiksomanii (drugi szort w tym stylu jest tutaj). Temat epigonów Christy wydał nam się na tyle ciekawy, że Łamignat zaczął przygotowywać krótki przegląd i wkrótce go zaprezentujemy.

(FANART) Jak narodził się Kajtek-Majtek?

No właśnie... Było na ten temat już kilka teorii. Według jednej z nich Kajtek pochodził ze Szczecina, według innej - z Francji. Dziś przedstawiamy kolejną hipotezę, może nie tak sensacyjną, za to chyba najstarszą.

A teraz zagadka: kto i kiedy narysował ten pasek? Dla ułatwienia dodamy, że nazwisko twórcy pojawiło się już na naszym blogu. Na odpowiedzi czekamy w komentarzach pod postem, a zwycięzca otrzyma NAGRODĘ w postaci oryginalnego rysunku-niespodzianki. Powodzenia!

* * *

Po dwóch dniach mniej lub bardziej celnych strzałów (raczej mniej niż bardziej) zagadka została rozwiązana. Wśród podejrzanych nasi czytelnicy wskazywali m.in. Jacka Fedorowicza, Papcia Chmiela i samego Janusza Christę. Tymczasem tajemniczym rysownikiem okazał się Adam Święcki, twórca serii "Przebudzone legendy" i kilku szortów o Kajku i Kokoszu. Tekst napisałem ja, wasz Kapral, ładnych parę lat temu. Dziękujemy wszystkim za udział w zabawie i do następnej takiej akcji.

Kadr z komiksu Adama Święckiego pt. "Zamorski napój"

Byliśmy w Łodzi

Kolega Niktos pyta "jak było"? Odpowiadamy: było mega. Chociaż niewiele brakowało, żebyśmy zaliczyli wtopę stulecia. Ale po kolei... Oto szczegółowa relacja z festiwalowej soboty:

11:57 - Robimy oględziny "naszej" sali B, upewniamy się, że na prelekcji będziemy mieli dwa mikrofony, nagłośnienie i komputer. Spokojnie czekamy na naszą kolej (błąd).

Pamiątki z XXIV Międzynarodowego Festiwalu Komiksu i Gier: wisior i program.

15:00 - Nadchodzi nasza kolej. Sala wypełniona po brzegi. Sprawdzamy mikrofony - działają. Próbujemy odpalić prezentację - nic z tego. Okazuje się, że laptop nie ma PowerPointa. Ups...

15:05 - Przychodzi pan informatyk z instalką PowerPointa. Pasek postępu zatrzymuje się na 92%. Uśmiechamy się głupkowato do publiczności, gramy na zwłokę.

15:07 - Uff... instalacja skończona. Pan informatyk restartuje laptopa (błąd). Na ekranie znów pojawia się pasek postępu, tylko trochę inny i wolniejszy. Publiczność czeka. Dociera do nas, że nie mamy planu B. Puszczamy po sali stare "Wieczory Wybrzeża".

15:19 - Nowy pasek postępu od kilku minut pokazuje 12%. Dwie osoby wychodzą. Łamignat wyciąga 6 egzemplarzy gdańskiego albumu i zaczyna improwizować. Ja próbuję załatwić laptopa z PowerPointem.

15:26 - Pojawia się drugi laptop. Ma PowerPointa, ale nie ma dźwięku. Bez dźwięku nie będzie efektu na początku prezentacji. Pan informatyk próbuje coś ustawić.

15:31 - Mamy 30 minut poślizgu, a to oznacza, że na pokazanie półtoragodzinnej prezentacji (na co od organizatorów dostaliśmy godzinę), zostało nam pół godziny. Rezygnujemy z dźwięku, gasimy światło i odpalamy to co jest. Sami śpiewamy melodię na otwarcie. Tu możecie zobaczyć jak to miało wyglądać (głośniki na full):

15:42 - Gnamy ze slajdami na złamanie karku. W wariancie minimum zakładaliśmy, że fragmenty o podboju kosmosu i polskiej fantastyce da się pominąć, więc je pomijamy. Na szczęście prezentacja ma przyciski do dyskretnego przewijania całych rozdziałów.

16:00 - Nasz czas właśnie minął, a my jesteśmy dopiero w połowie. Nikt nie wychodzi, obsługa nie naciska, więc jedziemy dalej, z tym że jeszcze szybciej. Pomijamy film o Barbarelli i następne dwa rozdziały: o polskich komiksach SF oraz o fanartach.

16:15 - Ostatnia plansza. Brawa. Publiczność rzuca się do naszego stolika po erratę do "Kajtka i Koka w kosmosie", albo żeby po prostu pogadać. Niektórzy robią sobie z nami zdjęcia, jak z misiami na Krupówkach. Chyba się podobało...

Tu: jedziemy na dwa mikrofony. Przy okazji ujawniamy który z nas jest który.

Po podliczeniu okazało się, że ze 180 slajdów udało nam się pokazać 145 (aż!). Mamy nauczkę, żeby na drugi raz zapisywać prezentację w pliku EXE. Ten drugi raz prawdopodobnie nastąpi, bo już mamy zaproszenia na kolejne komiksowe imprezy. I do tego czasu na pewno nie wrzucimy prezentacji do sieci, erraty zresztą też nie. A z fajnych rzeczy, to poznaliśmy Naszego Stałego Czytelnika Piotra i Janka Kleina. Był jeszcze ktoś i się nie ujawnił?

Na koniec musimy podziękować publiczności za cierpliwość, organizatorom MFKiG za luksusy (serio), a wszystkich prelegentów występujących po nas przeprosić za skandaliczny poślizg.

Modelarstwo komiksowe

Mamy dla Was kolejne figurki z uniwersum "Kajtka i Koka w kosmosie". Wspólny projekt Krzysztofa Masiewicza i Marcina Wojtasia przekroczył ćwierćmetek - z zaplanowanych 156 postaci i pojazdów gotowych jest już 40. Część tych nowości udało nam się pokazać w Toruniu, pozostałe mają premierę dzisiaj. Czy tylko nam się wydaje, że figurki są coraz lepsze?


A teraz coś z niezupełnie innej beczki: dwa modele z "Funky Kovala", sfotografowane na wczorajszym spotkaniu z Bogusławem Polchem podczas MFKiG. Ten większy (jakieś 1,5 metra długości) to Killer z albumu "Wbrew sobie", a mniejszy to skuter z okładki "Sam przeciw wszystkim".


Imponujące, prawda? Z tym że prasolotu Marcina Zbierskiego i tak nic nie przebije.

Fot. Andrzej Szkocki, GS24.pl

Co tam, panie, w Polityce?

Wczoraj Arek z Gdyni dał nam cynk, że w dzisiejszej "Polityce" ukaże się duży artykuł o René Goscinnym, a w nim wzmianka o naszym blogu. Całą noc drżeliśmy ze strachu, że szturm czytelników przeciąży serwery Bloggera i strona nam padnie. Na szczęście nic takiego się nie stało. Redaktor Frąckiewicz sprytnie pominął myślnik w adresie naszego bloga i serwery zostały uratowane. Uff... Dziękujemy Ci, Redaktorze, w imieniu własnym i Bloggera!

Sebastian Frąckiewicz "Goscinny jak Polak", "Polityka" nr 40/2013

Okładka "Asteriksa u Piktów"

Okładka 35. tomu "Asteriksa", rysowanego przez Didiera Conrada, trzymana jest na razie w wielkiej tajemnicy. Ale są pewne przecieki.


Nie płaczcie, nie będzie tak źle. To są tylko amatorskie prace startujące w konkursie na fanart. Tymczasem bracia Czesi nie wytrzymali ciśnienia i na stronie tamtejszego Egmontu ujawnili PRAWDZIWĄ okładkę.

Proponujemy, żeby następny tom nosił tytuł "Asteriks u Czechów", przynajmniej będzie śmieszny. Sprawę wytropił Radosław Koch i upublicznił na Forum Gildii. Wielkie brawa za czujność!

EDIT: W geście dobrej woli zdejmujemy prawdziwą okładkę do czasu premiery. Kto widział, ten widział. Kto nie zdążył, niech przejrzy komentarze - jest tam kilka linków do czeskich stron, może gdzieś się jeszcze uchowała. A tak między nami, to zgadzamy się z Panem Milusiem, okładka Conrada jest słaba. 2 października okładka pojawiła się na oficjalnej stronie Asteriksa. Wieszamy ją z powrotem.

Jedziemy do Łodzi

Kto nie dotarł do Torunia (a mało kto dotarł), będzie mógł obejrzeć naszą prezentację za tydzień, podczas Międzynarodowego Festiwalu Komiksu i Gier w Łodzi. Będzie to wersja 2.0, z zupełnie nowymi slajdami, mocno przeredagowana pod kątem komiksowych wyjadaczy. Razem z Wami poszukamy wpływu światowej popkultury na "Kajtka i Koka w kosmosie" i... wpływu "Kajtka i Koka w kosmosie" na światową popkulturę. Spróbujemy też odpowiedzieć na pytanie, czy "Kosmos" to science fiction czy fantasy? A może coś zupełnie innego? Tytuł prelekcji brzmi:

"Kajtek i Koko w kosmosie" czy nie w kosmosie?

To kluczowe zagadnienie będziemy zgłębiać w sobotę 5 października o godzinie 15:00 w hali Atlas-Areny, sala B (pełny program), czyli w festiwalowym prime time. Prelekcja potrwa godzinę, co oznacza, że będziemy jechać w bardzo ostrym tempie około trzech slajdów na minutę. Rozdamy też erratę do pełnej edycji Egmontu. Serdecznie zapraszamy. W tym roku wstęp na Festiwal jest darmowy.

Konkurs im. Janusza Christy

Wydawnictwo Egmont ogłasza nowy konkurs na komiks dla dzieci. Technika prawie dowolna, nagrody atrakcyjne, jury kompetentne. Uwaga - tym razem nie jest to konkurs na kontynuację komiksów Christy. Zgodnie z regulaminem, wszelkie nieautoryzowane sequele, prequele itp. będą dyskwalifikowane. Wszelkie niezbędne szczegóły znajdziecie na specjalnie utworzonej stronie JanuszChrista.pl. Jest tam też sporo informacji o Januszu Chriście i jego komiksach, a także sympatyczne zestawienie "the best of Kajko i Kokosz". Wchodźcie na stronę, rysujcie, wygrywajcie nagrody. Trzymamy kciuki!

Fiberglass i karton

1.
Po niedawnej demolce, w wyniku której Mirmił stracił wąsy, a Hegemon z Kapralem mundury, skwer Kajka i Kokosza monitorowany jest przez kamery. Jak informuje oficjalny portal miejski, władze Lubina wydały na ten cel 20 tys. zł.

2.
Filip Bąk przysłał nam link do filmu z teleturniejem "1 z 10". Jest to zapis finału sprzed trzech lat, w którym padł sensacyjny wynik 666 punktów. Ale nie chodzi o rekord, tylko o pytanie z kategorii "komiks", które Tadeusz Sznuk zadał Panu Numer 9: "jak nazywa się kasztelan grodu, w którym mieszkali Kajko i Kokosz z komiksów Janusza Christy?" (08:14). Pan Numer 9 odpowiedział "Mirmił". A niby co miał odpowiedzieć?

3.
TissoToys wrzuca na facebooka foto-kawały o swoich figurkach. Na pierwszy ogień poszedł Reksio, a na drugi - Miluś. Autorem prac jest Marek Lenc. Panie Marku, powinno być "Blurp", a nie "Gulp".

4.
Polska Wikipedia wzbogaciła się niedawno o nowe hasła: Zbójcerze, Kapral i Łamignat. Nie myśmy je utworzyli, ale inicjatywa bardzo nam się podoba. W tym miejscu gorąco apelujemy do wikidecydentów - nie usuwajcie tych stron, niech się rozwijają. Francuzi mają odrębne hasła dla niemal wszystkich postaci z "Asteriksa" i jakoś żyją.

5.
Jest tańsza opcja dla wioski Kajka i Kokosza. Zamiast z plastiku, można ją zrobić z... kartonu, a potem pomalować flamastrami albo farbkami. Myślicie, że wyjdzie z tego tandeta? To zobaczcie sami:


Powyższe zdjęcia znaleźliśmy na stronie sklepu Kartolandia. Przedstawiają one zabawki niemieckiej firmy Calafant. Domki pasują jak ulał do figurek TissoToys (oto fotka), na co wpadli już ludzie z Kartolandii i oferują model fortu pod swojską nazwą "Bolek i Lolek na Dzikim Zachodzie". A nie dałoby się w ten sposób zrobić warowni Zbójcerzy?

6.
Na oficjalnej stronie "Asteriksa" pojawiło się kilka kadrów z nowego albumu "Asteriks u Piktów", rysowanego przez Didiera Conrada. Graficznie jest bardzo dobrze! Link przysłał nam Wojtek Marzec.

7.
Przypominamy, że uroczyste odsłonięcie pomnika René Goscinnego odbędzie się już jutro, 25 września o godz. 10:30 na terenie Liceum Francuskiego w Warszawie (ul Walecznych 4/6, Saska Kępa). Natomiast dziś o godz. 18:00 w księgarni Matras przy Al. Solidarności 114 będzie się można spotkać córką autora, Anne Goscinny. Spotkanie związane jest z premierą książki "Tato".